This site will look much better in a browser that supports web standards, but it is accessible to any browser or Internet device.
Poniższy tekst jest moją prywatną wersją tłumaczenia rozdziału 2 publikacji Handbook 2006-2007 wydanej przez Miedzynarodową Federację Tenisa Stołowego (ITTF) i zamieszczonej na stronie internetowej www.ittf.com. W najbliższym czasie tekst ten prawdopodobnie zostanie nieco zmieniony, ponieważ należy spodziewać się pewnych dodatkowych zapisów w punkcie 2.9.1. Chodzi tu zwłaszcza o dokładne sformułowanie pewnych przypadków szczególnych występujących podczas odbioru podań przez zawodników niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich.
Ponieważ po kraju krąży szereg różniących się między sobą tekstów przepisów, dobrze by było, aby na łamach internetu przedyskutować niektóre punkty i usunąć różnice zdań. Szczególnie rażące niezgodności z oryginałem występują w tłumaczeniach punków 2.6.5 i 2.12.1. Przestrzeń wzmiankowana w punkcie 2.6.5 , w której nie może znajdować się wolne ramię podającego bezpośrednio po uderzeniu piłki podczas podania jest dokładnie przez ITTF określona. Tymczasem niekórzy tłumacze piszą, że jest nieokreślona powyżej pewnego obszaru.
Z niektórych tłumaczeń punktu 2.12.1 wynika z kolei, że wszystkie mecze składają się z nieparzystej liczby setów. Oznacząoby to, że nie ma na przykład wyników 3:1! Tymczasem, zapis oryginalny "A match shall consist of the best of any odd number of games" mówi, że aby wygrać mecz, należy uzyskać stosunek setów wynoszący co najmniej 2:1 lub 3:2 lub 4:3... (zależnie od wymagań regulaminu zawodów). Suma setów w każdym z tych wyników jest oczywiście liczbą nieparzystą, ale są to przypadki graniczne, które "dopuszczają" również wyniki 2:0 lub 3:1. Interesujące byłyby zwłaszcza uwagi sędziów międzynarodowych, bo jak na razie brak reakcji z ich strony oznacza niezrozumiałą akceptację stanu rzeczy, kóry trwa od lat.
Mieczysław Paszkiewicz m.pa@onet.eu
Legnica, grudzień 2006